Τα κυπριακά δικαστήρια παρουσιάζουν ίσως τις πιο μεγάλες καθυστερήσεις της Ευρώπης στην εκδίκαση υποθέσεων. Καθημερινά επιβεβαιώνεται το ρητό «justice delayed is justice denied».
Οι επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού οπωσδήποτε θα χειροτερεύσουν αυτή την κατάσταση.
Ίσως να είναι καιρός για δικηγόρους και διαδίκους να στραφούν στην διαδικασία της διαμεσολάβησης (mediation) σε περιπτώσεις όπου κρίνουν ότι θα μπορέσει να επιφέρει τη λύση στις διαφορές μεταξύ των πελατών τους σε συντομότερο χρόνο.
Η διαμεσολάβηση είναι μια εμπιστευτική, δομημένη διαδικασία που δεν δεσμεύει τους διαδίκους σε οποιοδήποτε αποτέλεσμα αλλά ούτε και στη συνέχιση της.
Αν δεν επιτύχει, η διαμεσολάβηση δεν παράγει μαρτυρία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο δικαστήριο και τουλάχιστο δίνει στην κάθε πλευρά την ευκαιρία να γνωρίσει τις θέσεις της άλλης καθώς και τα δυνατά και αδύνατα σημεία της υπόθεσης της.
Η διαμεσολάβηση μπορεί να γίνει εξ αποστάσεως και εντός προκαθορισμένου χρονικού διαστήματος.
Η διαμεσολάβηση τελειώνει με την αποχώρηση ενός εκ των διαδίκων μερών, ή με την κοινή συναίνεση των διαδίκων μερών, ή με την συμφωνία διευθέτησης της διαφοράς που συντάσσεται από τον μεσολαβητή και υπογράφεται από τα μέρη και κατατίθεται στο δικαστήριο για σκοπούς εκτέλεσης.
Σκεφτείτε το!
